Tattoos – een artistieke lichaamsaccessoire

Tattoos lijken hun negatieve connotatie verloren te hebben. De tijd dat tattoos geassocieerd werden met het criminele milieu en een lagere sociale klasse lijkt voorbij te zijn. Of niet?

Tweet

De heropleving van tattoos is tegenwoordig niet meer te ontkennen. Het is alomtegenwoordig en de mode-industrie en het medialandschap spelen hierop gretig in. De stijlvolle heren Cedric Burnel (made-to-measure specialist), Pete Oni (tattoo artist) en Thieu Loroller (tattoo artist) staan ons te woord en nemen ons mee naar de tattoowereld in de breedste zin van het woord.

Hoe zijn jullie in de tattoowereld terecht gekomen?

Pete Oni: Mijn interesse in tattoos is er vooral gekomen toen ik me liet vol tatoeëren. Het was toen zeker niet met de gedachte om dit later als beroep te gaan doen. Ik merkte al heel vlug dat ik hiervoor talent had en leerde mezelf de knepen van het vak aan. Door open te staan voor de kennis en vaardigheid van anderen leer je enorm veel bij op een korte termijn. Ik reisde ook vaak naar Duitsland en LA om in tattoo studios van kennissen te tatoeëren, wat telkens een zeer leerrijke ervaring was. Het tatoeëren werd mijn passie en zo is alles stapsgewijs verder geëvolueerd tot het hebben van een eigen privéstudio. Mijn eigen creatieve cocon waar ik mijn ding kan doen!

Thieu: Ik ben er ook heel toevallig ingerold. Op de secundaire school tekende ik vaak tribal tattoos voor oudere leerlingen die ze dan lieten plaatsen. Af en toe ging ik dan wel eens mee om te kijken. Dat was voor mij het eerste contact met de tattoowereld. Na het behalen van mijn diploma filosofie en het afwerken van mijn specialisatie van esthetica en kunstfilosofie in Helsinki kwam ik op een arbeidsmarkt met weinig arbeidsmogelijkheden. Op een bepaald moment moet je een keuze maken en zo werd ik dokwerker. Collega’s zagen me daar tijdens pauzes tekeningen maken en stimuleerden me om hiermee iets te gaan doen. Op een bepaald moment leerde ik op de International London Tattoo Convention een tattoo artist uit Italië kennen, die me uitnodigde om bij hem in Milaan de knepen van het vak te leren. Ik gaf mijn job op en werkte tijdens de week in Milaan in zijn tattooshop en deed ik weekendwerk in België. Het was even pendelen heen en weer, maar als het je passie is dan moet je er iets voor over hebben. Je krijgt niks voor niks! Omdat ik nu ook een gezin heb en wat meer in België wil werken, heb ik sinds september 2015 een eigen privéstudio in Gent.

Wat is jullie handelsmerk? Waarvoor zijn jullie gekend?

Pete Oni: Ik ben vooral gekend voor het plaatsen van grote sierstukken in Japanse en Oosterse stijl met veel ornamentachtige vormen. Het is een stijl die ik me eigen gemaakt heb door de jaren heen waarbij ik een eigen touch geef aan de Japanse traditie. Je hebt hier eindeloos veel mogelijkheden door de verscheidenheid aan lijnvoeringen, kleuren, technische aspecten, … Het is ook een stijl met veel elegante vormen die in harmonie zijn met de natuurlijke bewegingen van het lichaam. Dit maakt het visueel ook heel sterk.

Thieu: Ik ben vooral gekend voor mijn black and grey tattoos, dotwork tattoos en lettering. Met lettering is het ook allemaal begonnen en probeer ik op een grensverleggende manier de sfeer van het beoogde woord weer te geven. Dit kan soms zo hard zijn dat de letters haast onleesbaar geworden zijn, maar visueel een sterke impressie maken. Naast het uitwerken van zware en sterke monogrammen, ben ik ook gekend voor het uitwerken van menselijke schedels. Het is een onderwerp die me mateloos intrigeert en waar ik mezelf graag verder in verdiep.

Hoeveel tattoos hebben jullie?

Pete Oni: Ik heb 1 grote tattoo (lacht). Ik heb er zodanig veel dat ik de tel kwijt ben. Bij mij vloeit alles mooi in elkaar over waardoor het eigenlijk 1 grote tatoeage geworden is. Ik ben ermee gestart in 2000 en ik liet onmiddellijk een tattoo sleeve plaatsen. Vervolgens liet ik ook mijn andere arm vol zetten en eindigde ik uiteindelijk met een volledig bodysuit.

Thieu: Daar heb ik nu echt ook geen idee. Ik ben in progress en laat geregeld wel iets plaatsen, maar er zijn nog genoeg plaatsen die leeg zijn. Ik ben nog een semi-leeg canvas (lacht). Mijn eerste tattoo liet ik wel plaatsen op mijn 21ste  tijdens de International London Tattoo Convention.

Tatoeages en taboe, twee woorden die vaak in dezelfde zin voorkomen. Is het taboe rond het plaatsen van een tattoo ondertussen al wat afgenomen?

Cedric: Ik vind van wel omdat je er meer mee geconfronteerd wordt in het dagdagelijkse leven. Op social media, op TV, modeshows, … is het talrijk aanwezig. Men wordt het gewoon om het te zien. Je ziet het ook steeds meer en meer opduiken in “andere” lagen van de bevolking met heel uiteenlopende levensstijlen. Het is niet meer gelinkt aan een bepaalde sociale klasse zoals men vroeger vaak dacht.

Pete Oni: Ik vind dat er nooit echt een taboe geweest is rond tattoos. Een taboe bestaat pas als iemand anders dat creëert voor jou. Hoe meer mensen er over een taboe spreken hoe vlugger dit zal aangenomen worden als waarheid. Men gaat de massa klakkeloos volgen en daarvan moet je je proberen te distantiëren. Doe gewoon je eigen ding en doe wat je wil. Zoals Cedric ook aangaf zijn er ook een aantal zaken die ervoor gezorgd hebben dat men een meer positievere houding heeft ten opzichte van tatoeages. Het is alomtegenwoordig vandaag en het internet maakt ook alles veel toegankelijker. Daarnaast komen er ook steeds meer tattoo studio’s bij waardoor het hele tattoogebeuren uit de underground getrokken wordt.

Thieu: Ik weet nog goed toen ik mijn ouders vertelde dat ik een andere richting ging inslaan en tattoo artist wilde worden. Het leek net of ik een bankovervaller ging worden (lacht). Tatoeages zijn ergens nog steeds in een zekere zin een taboe en zeker het plaatsen van heel grote tatoeages. De trending tattoos zijn meer aanvaard door de gewenning. Ik merk dat heel goed als ik bijvoorbeeld in de zomer met mijn kinderen op het strand wandel met ontbloot bovenlichaam. Je merkt dat mensen je plots op een andere manier gaan bekijken en zelfs nastaren. Hetzelfde als ik een gesprek voer met iemand en ze plots zien dat mijn arm volstaat met tatoeages. Het gesprek krijgt vaak een totaal andere wending. Ik vind wel dat het taboe rond tattoos ergens wel nog mag blijven bestaan. Het is een manier om je van de massa te onderscheiden en je individualisme uit te drukken.

Is de tattoowereld sterk onderhevig aan trends of is dat niet van toepassing binnen jullie werkveld?

Pete Oni: Ja en neen. De tattoo studio’s waar men echt artistiek bezig is met het plaatsen van tattoos trekken zich niks aan van trends. Ze kunnen zich er wel door laten inspireren, maar ze gaan toch hun eigenheid blijven behouden. Ze focussen zich eerder op het ontplooien van hun eigen talenten en schriftuur waardoor hun werk tijdloos wordt. Dat is bij mij ook het geval. Mijn werk overstijgt de modegrillen en maken een individueel statement. Klanten zijn zich hiervan ook steeds meer en meer van bewust. Iemand met een privéstudio op afspraak is niet zo gemakkelijk toegankelijk en men moet al enige moeite doen om een afspraak te maken. Hierdoor doen ze vaak ook heel wat research en zijn ze bekend met de schriftuur van de tattoo artist.

Thieu: Je hebt hier een mooi parallel met wat Cedric Burnel doet. Een stijlvol kostuum moet beantwoorden aan bepaalde standaarden. Hierbinnen heb je verschillende mogelijkheden tot aanpassing en kan je gaan experimenteren. Met een tattoo is dat net hetzelfde. Je hebt de unieke schriftuur van de tattoo artist en men gaat altijd proberen zo origineel mogelijk alles aan te pakken binnen hun domein. De trends gaan ons wat voorbij omdat wij, Pete Oni en mezelf, ons eerder toeleggen op het plaatsen van tijdloze tatoeages.

“ Thieu: Het mooiste aan mijn job is dat ik een ambacht beheers waarbij ik elke dag kan proberen mijn ambacht tot kunst te verheven door iets unieks en artistieks te creëren voor mijn klant.”

Moeten tatoeages altijd een betekenis hebben of is dat niet zo belangrijk?

Pete Oni: Tatoeages hoeven zeker niet altijd een betekenis te hebben. Al mijn tatoeages hebben geen betekenis en bij mij gaat het puur om de artistieke en esthetische waarde. Mijn tattoos hebben een bepaalde waarde met een vrije vertaling aan betekenis. Het is visueel krachtig en iedereen kan er wel een eigen verhaal aan koppelen. Men zoekt het soms veel te ver waardoor de artistieke kant van een tatoeage wat verloren gaat. Ik respecteer uiteraard wel mensen die een betekenis koppelen aan een bepaalde tatoeage. Ik beschouw dan het verhaal als een soort tool om mee aan de slag te gaan, maar ik laat me vooral leiden door mijn artistieke kant tijdens het ontwerpen.

Thieu: Het hoeft zeker niet altijd een betekenis te hebben, maar ik bekijk het eerder vanuit twee standpunten. Mijn dotwork tattoos en black and grey tattoos kunnen perfect geplaatst worden zonder enige betekenis en enkel een esthetische waarde hebben. Buitenstaanders kunnen er dan hun eigen verhaal aan koppelen. Met mijn lettering is dat natuurlijk een volledig ander verhaal. Een naam of een woord draagt altijd wel een bepaalde betekenis met zich mee en die probeer ik te vertalen in de vormgeving van het woord.

Cedric: Ik heb ook heel wat tattoos en niet alles heeft bij mij een betekenis. Sommige dragen een bepaalde betekenis, maar sommige liet ik plaatsen puur omwille van esthetische redenen. Ik vind het wel altijd fascinerend om te zien hoe men op bepaalde tekeningen reageert. Het lokt altijd wel een andere reactie uit.

Is het plaatsen van tatoeages voor iedereen een haalbare financiële kaart?

Pete Oni: Het plaatsen van een artistieke hoogstaande tatoeage is financieel niet haalbaar voor iedereen. Het is een investering in een bepaalde soort kunst die je doet. Het ontwerpen en het plaatsen van een groot en gedetailleerd stuk neemt heel wat tijd in beslag waar uiteraard een stevig prijskaartje aan vasthangt. Het is een unieke creatie die de tattoo artist voor je ontworpen heeft, rekeninghoudend met de wensen van het individu. Helaas kijkt men zelden verder dan het eerste beeld. De schriftuur, het detailwerk, het unieke ontwerp, de tijd die hiervoor nodig is, … gaat vaak verloren.

Thieu: Ik sluit me hierbij aan. Sommige klanten moeten maanden sparen vooraleer ze een bepaalde tatoeage kunnen laten plaatsen en doen dit dan ook echt voor zichzelf. Het globale beeld die men heeft over tatoeages en de link naar een bepaalde sociale klasse blijft vooral bij de oudere generatie bestaan. De jongere generatie is wat meer open minded, vooral door de invloed van het medialandschap en de modesector.

In welke mate heeft de modesector een rol gespeeld bij de populariteit van tattoos? Zijn er nog andere zaken die hier belangrijk waren?

Pete Oni: De modesector heeft net als het medialandschap een belangrijke rol gespeeld in de stijging van de populariteit die tattoos nu genieten. Al jarenlang worden programma’s gemaakt waar tattoos duidelijk in beeld komen. Men koppelt dit ook vaak aan populaire individuen waarbij uitgesproken tattoos te zien zijn. Een goed voorbeeld zijn alle modellen die tegenwoordig vol staan met tattoos, iets wat vroeger ondenkbaar was. Door hiermee zoveel in contact te komen, went men aan het zien van tattoos en krijg je ook een drempelverlagend effect om zelf een tattoo te laten plaatsen.

Thieu: In zowat iedere reclame binnen de modesector kom je tatoeages tegen. Denk maar aan de reclames van Calvin Klein, Diesel, Jean Paul Gaultier, … waar modellen of celebs staan te pronken met hun tatoeages en een boegbeeld worden voor een bepaald product en lifestyle. Tegenwoordig lijkt het wel of ze tattoos moeten hebben om geboekt te worden.

Cedric: In de sartoriale sector merk ik ook een duidelijke voorliefde voor tattoos. Net als de kledij is een goede tattoo ook made-to-measure gemaakt. Het moet perfect passen bij de persoon die het laat plaatsen. De grootste style icons staan vaak ook vol tattoos die al dan niet zichtbaar zijn. Denk maar aan Nick Wooster en David Beckham. Door tattoos te linken aan grote en populaire namen in fashion wordt het hebben van tattoos plots cool en werkt het enorm drempelverlagend. Deze fashion influencers genieten van zodanig veel exposure en aanhang dat ze mensen overtuigen om anders te gaan nadenken omtrent bepaalde zaken.

Cedric Burnel, als made-to-measure specialist in het luxesegment is uiterlijk vanzelfsprekend heel belangrijk. Waarom zijn je tattoos niet zichtbaar? Zou dat een negatief effect hebben op je job?

Cedric: Het plaatsen van tattoos is maatschappelijk gezien al meer aanvaard, maar in de praktijk is dat niet altijd het geval. Vooral binnen de sector waarin ik me begeef is dat niet altijd evident mits ik klanten heb van diverse leeftijden en generaties. Als mijn handen bijvoorbeeld vol zouden staan met tattoos, dan zou dit me belemmeren bij het uitvoeren van mijn job. Dit zou bepaalde klanten kunnen afschrikken en ik zou me meer moeten bewijzen om het vertrouwen te winnen van de klant. Mijn tattoos zijn niet zichtbaar omdat ik het liet plaatsen uit persoonlijke beweegredenen en dat wil ik privé houden. Mijn klanten weten ook doorgaans niet dat ik tattoos heb, maar na het publiceren van dit artikel nu dus wel (lacht). Het is een verborgen rebels kantje onder een made-to-measure suit van Ermenegildo Zegna! Een andere reden waarom ze niet zichtbaar zijn is omdat ik de Japanse tradities wat volg waar men altijd tot boven het pols bot tatoeëert.

Pete Oni: Er zijn inderdaad bepaalde traditionele lengtes in Japan die men doorgaans respecteert op gebied van tatoeëren. Meestal zal dat niet lager zijn dan de bovenkant van je horloge eenmaal je die om de pols hebt. Dit komt omdat in Japan tattoos vaak gelinkt worden aan criminaliteit en misdaad. Gevangenen kregen vroeger een tattoo, een soort stempel die ze voor de rest van hun leven moesten dragen. Hierdoor opteert men eerder om de tattoos niet zichtbaar te laten plaatsen.

Je hebt me nu wel benieuwd gemaakt naar je tattoos, Cedric Burnel. Welke stijl heb je gekozen voor je tattoos?

Oorspronkelijk ben ik begonnen met de Japanse stijl omdat dit me het meest aansprak. Ik had er al twee laten plaatsen toen ik uiteindelijk bij Pete Oni terechtkwam, die mijn originele ontwerpen heeft aangepast. Ik gaf hem de opdracht om er nog te plaatsen en zo groeide mijn collectie tattoos ook langzaam. Op een bepaald moment ben ik terecht gekomen bij Thieu en heb ik nu een mix staan van tattoos met een Japanse stijl, lettering, skulls, … Allemaal verschillende stijlen dus die perfect in elkaar overvloeien.

Weigeren jullie soms verzoeken om tattoos te plaatsen? Zo ja, waarom?

Thieu: Ik probeer binnen mijn mogelijkheden de klant altijd zo goed mogelijk te helpen. Het komt wel voor dat ik bepaalde verzoeken moet weigeren omdat ik vaak tattoos plaats op zichtbare plaatsen zoals de handen en het gezicht. Ik plaats dit enkel als ik merk dat de persoon in kwestie hiervoor klaar is en ook van een bepaalde leeftijd is. Bij jongere klanten weiger ik dit omdat ik niet verantwoordelijk wil zijn voor het mislopen van kansen op professioneel vlak. Dergelijke tattoos zijn onmiddellijk zichtbaar en niet geschikt voor bepaalde sectoren op de arbeidsmarkt. Sommigen zullen dit aanstootgevend vinden waardoor je misschien hierdoor de job van je dromen misloopt. Dit is dus wel een situatie die men zeker in het achterhoofd moet houden. Ik weiger ook klanten als ik merk dat ik niet de geschikte persoon ben voor het plaatsen van een bepaald type tattoos. In dergelijke gevallen verwijs ik ze door naar experts binnen dat vakgebied. Daarnaast moet je ook een bepaalde klik hebben met je klant. Je moet ergens op dezelfde golflengte zitten want dat is belangrijk mits de klant enkele uren zal spenderen in je shop. Je krijgt ook een groot vertrouwen van je klant want je gaat een permanent artistiek stuk plaatsen op hun lichaam. Als dit niet goed zit dan ga je het best ook geen samenwerking aan met de klant.

Pete Oni: Ik weiger ongeveer 70 procent van de verzoeken. Dit doe ik vooral als ik merk dat een tattoo vanuit een artistiek en technisch oogpunt niet zal goedkomen. Als het ook niet volledig in de lijn ligt van mijn stijl weiger ik het verzoek van de klant. Klanten hebben soms een vaag beeld van wat ze willen of zien het eindresultaat niet. Ik zie in mijn gedachten het eindresultaat waardoor ik hierop kan inspelen in het begin. Daarom doe ik ook altijd een tegenvoorstel waarin ik mijn visie en de wensen van de klant probeer te vertalen. Ik probeer zowel hun grenzen als die van mezelf te verleggen door iets unieks te creëren op maat van de klant. Is er dan geen match met de klant dan stopt de samenwerking hier. Ik wil niks doen die niet mijn volle goesting is. Ik draag de eindverantwoordelijkheid, dus ik heb het laatste woord in mijn privéstudio. Ik wil kwaliteit afleveren en geen kwantiteit.

 

Er is dus een duidelijke verschuiving merkbaar waarbij tatoeages meer maatschappelijk aanvaard worden door vooral de jongere generaties. Men ziet het steeds meer als een artistieke lichaamsaccessoire. Een statement for life, een vereeuwiging van een bepaald beeld op een esthetische manier. Het bewaart een herinnering, benadrukt een betekenis, geeft bepaalde principes weer of omvat een bepaald idee over schoonheid. Het is iets waarmee je je persoonlijkheid kan benadrukken en je kan onderscheiden van de massa. Het heeft een definitief, expressief en onveranderlijk karakter.

 

Ben je na het lezen van dit artikel helemaal in de mood om wat mind blowing ink te laten zetten? Of wil je eens een luxueus maatpak laten ontwerpen? Neem dan zeker contact op met deze experts in hun vakgebied.

 

Cedric Burnel

Made-to-measure specialist

0475454115 – cedric.burnel@gmail.com

 

Pete Oni

Oni Tattoo

Van Maerlantstraat 73 – 8370 Blankenberghe

0477/320908 – onitattoo@hotmail.com

 

Thieu Loroller

TattoosByThieu@gmail.com

 

Fotografie: Mathias Lambrecht